SI – Integracja Sensoryczna
Metoda SI to inaczej Metoda Integracji Sensorycznej (ang. sensory integration), której głównym zadaniem jest stymulacja mózgu za pomocą bodźców płynących ze zmysłów (węchu, wzroku, słuchu, dotyku i smaku). Opracowana została przez wykwalifikowanego psychologa Jean Ayers. Prowadził on różnorodne badania i terapie dla osób ze schorzeniami neurologicznymi w Instytucie Badań Mózgu Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles.
Sensoryka sprawia, że mózg dziecka zaczyna właściwie integrować bodźce, przez co zdobywane informacje są przez niego lepiej rozpoznawane, segregowane oraz interpretowane. Wpływa więc na prawidłowy rozwój każdego dziecka. Terapia sensoryczna dostępna jest w formie zabawy zorganizowanej przez terapeutę, zapewniającego najlepszą aktywność dziecka, dostosowaną do jego indywidualnych potrzeb.
Dla kogo terapia integracji sensorycznej?
Polecana dzieciom w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, które spotykają się z pewnymi problemami utrudniającymi prawidłowe funkcjonowanie. Najczęstsze zaburzenia SI to:
- szybkie zmęczenie,
- problemy z koncentracją,
- słaba równowaga,
- nienaturalny lęk przed upadkiem i wysokością,
- słaba koordynacja ruchowa,
- problemy z wykonywaniem prostych zadań ruchowych(wiązanie sznurowadeł, jazda na rowerze),
- kłopoty z nauką
Terapia SI sprawdza się także w przypadku dzieci z zespołem Aspergera, z MPDz, z kruchym chromosomem X, autystycznych oraz dla pozostałych dzieci, u których występują zaburzenia sensoryczne.
Przed i Po terapii SI
Terapia Integracji sensorycznej poprzedzona jest dokładnymi testami, opracowanymi przez amerykańską psycholog kliniczną J. Ayers, które przeznaczone są dla dzieci po 4 roku życia. Natomiast młodsze dzieci są badane poprzez wywiad z opiekunami i próby kliniczne.
W czasie terapii najważniejszą rolę odgrywają rodzice. Otrzymują od terapeuty wszelkie zalecenia i wskazówki, jak powinni postępować z dzieckiem w domu.
Terapeuci znają wszelkie zaburzenia integracji sensorycznej i dzięki temu proponują jak najlepsze leczenie. Współpracują z psychologami, pedagogami, logopedami oraz rehabilitantami, dzięki czemu zapewniają swoim pacjentom fachową pomoc.